27 nëntor, mëngjes – Priftërinj dhe mbretër për Perëndinë
Në qoftë se nuk mund t’i çoj asgjë tjetër veç lotëve të mi, Ai do t’i bashkojë ata me të Vetët në të Tijën lotore, sepse edhe vetë qau dikur; në qoftë se nuk mund t’i çoj asgjë tjetër veç ofshamave dhe psherëtimave të mia, Ai, prapëseprapë, do t’i pranojë këto si një fli të përshtatshme, sepse edhe Atij dikur iu thye zemra dhe psherëtiu i rënduar në shpirt. Duke qëndruar në Të, edhe unë bëhem i pëlqyer në Të Dashurin; dhe po kështu, veprat e mia të fëlliqura, edhe pse në vetvete nuk janë veçse shkak i mospëlqimit hyjnor, bëhen të pëlqyera për Perëndinë dhe kështu, Ai ndien një aromë erëmirë. Ai është i kënaqur dhe unë jam i bekuar. Shihe, pra, pozitën e të krishterit—“një prift që qëndron drejt përpara engjëllit të ZOTIT”!
26 nëntor, mbrëmje – Mjeshtri ndërtues
Fillimi i punës u karakterizua nga një gjë e vogël që gjendej në dorën e Zorobabelit, por nuk ishte një gjë për t’u përçmuar nga askush, sepse Zoti kishte ngritur dikë që do të ngulmonte derisa puna të përfundohej me klithma gëzimi. Plumbçja gjendej në duar të sigurta. Ja ku kemi ngushëllimin e çdo besimtari në Zotin Jezus. Nuk ka rëndësi nëse vepra e hirit është kaq e vogël në fillimet e saj, plumbçja gjendet në duar të sigurta. Një mjeshtër ndërtues më i madh sesa Salomoni ka marrë përsipër ta ngrejë tempullin qiellor, dhe Ai as do të dështojë, as do të shkurajohet derisa të ngrihet maja e tempullit. Në qoftë se plumbçja do të gjendej thjesht në duart e një qenieje njerëzore, mund të kishim frikë për fatin e kësaj vepre, por pëlqimi i Zotit do të ketë mbarësi në duart e Jezusit.
26 nëntor, mbrëmje – Mjeshtri ndërtues
Fillimi i punës u karakterizua nga një gjë e vogël që gjendej në dorën e Zorobabelit, por nuk ishte një gjë për t’u përçmuar nga askush, sepse Zoti kishte ngritur dikë që do të ngulmonte derisa puna të përfundohej me klithma gëzimi. Plumbçja gjendej në duar të sigurta. Ja ku kemi ngushëllimin e çdo besimtari në Zotin Jezus. Nuk ka rëndësi nëse vepra e hirit është kaq e vogël në fillimet e saj, plumbçja gjendet në duar të sigurta. Një mjeshtër ndërtues më i madh sesa Salomoni ka marrë përsipër ta ngrejë tempullin qiellor, dhe Ai as do të dështojë, as do të shkurajohet derisa të ngrihet maja e tempullit. Në qoftë se plumbçja do të gjendej thjesht në duart e një qenieje njerëzore, mund të kishim frikë për fatin e kësaj vepre, por pëlqimi i Zotit do të ketë mbarësi në duart e Jezusit.
26 nëntor, mëngjes – Me gjithë forcën tënde
Mirëpo, ku qëndron fuqia e të krishterit? Nuk qëndron në atë vetë, sepse ai është vetë mishërimi i dobësisë. Fuqia e tij qëndron në Zotin e ushtrive. Atëherë, le të kërkojmë ndihmën e Tij; le të vazhdojmë me lutje dhe besim, dhe pasi ta kemi bërë tërë atë që “dora [jonë] gjen për të bërë”, le të presim në Zotin për bekimin e Tij. Çdo gjë që bëjmë në këtë mënyrë, do të jetë e bërë shumë mirë dhe do të arrijë të jetë e efektshme.
25 nëntor, mbrëmje – Doktrina përulëse e zgjedhjes
Si do të mund ta adhurojnë mjaftueshëm hirin e Perëndisë ata që përfitojnë prej zgjedhjes hyjnore? Nuk kanë asnjë arsye për t’u mburrur, sepse sovraniteti e përjashton një gjë të tillë në mënyrën më të efektshme të mundshme. Vetëm vullneti i Zotit përlëvdohet, ndërsa vetë koncepti i meritës njerëzore flaket tutje në përbuzje të përjetshme. Nuk ka doktrinë më përulëse në Shkrim sesa ajo e zgjedhjes, nuk ka doktrinë që të jep më shumë shkas për mirënjohje sesa ajo, dhe si rrjedhojë nuk ka një doktrinë tjetër që të ketë një ndikim më të madh shenjtërues sesa kjo. Besimtarët nuk duhet t’i druhen aspak asaj, por përkundrazi, duhet të ngazëllejnë me adhurim në të.
25 nëntor, mëngjes – Liri nga robëria
Shpirti i çliruar nga Krishti është po aq i lirë, sa edhe shqiponja që fluturon drejt folesë së vet në shkrepa, dhe pastaj ngrihet lart përmbi re. Në qoftë se nuk jemi më nën ligj, por të çliruar nga mallkimi i tij, atëherë le të shfaqet liria jonë në praktikë teksa i shërbejmë Perëndisë me mirënjohje dhe kënaqësi. “Unë jam me të vërtetë shërbëtori yt, o ZOT, jam shërbëtori yt, bir i shërbëtores sate; ti i këpute lidhjet e mia” (Psalmi 116:16).
24 nëntor, mbrëmje – Rreziku i një grime përtacie
Oh, sikur njerëzit të bëheshin të urtë dhe ta kërkonin me zell Zotin Jezus, përpara se të agojë dita solemne, kur do të jetë tepër vonë për të pluguar dhe për të mbjellë, tepër vonë për t’u penduar e për të besuar. Kur vjen koha e të korrave, është e kotë të qahesh se përse u la pas dore koha e të mbjellave. Tani për tani ka ende kohë për besim dhe për vendim të shenjtë. Qoftë kjo nata kur do t’i marrim ato!
24 nëntor, mëngjes – Bollëk në Perëndinë
Përmes Zotit tonë të lavdishëm, bëjmë tregti edhe me engjëjt—kemi përbashkësi me shpirtrat e ndritshëm të pastruar në gjak, të cilët këndojnë përpara fronit. Dhe mrekullia vetë: kemi përbashkësi me të Pafundmin. “Lumenjtë dhe rrjedhat e gjera të ujit” synojnë të përcjellin veçanërisht idenë e sigurisë.
23 nëntor, mbrëmje – Më afër Perëndisë
Çdo besimtar duhet të jetë i etur për Perëndinë, për Perëndinë e gjallë, të dëshirojë me gjithë shpirt t’i ngjitet malit të Zotit dhe ta shohë Atë ballë për ballë. Ne nuk duhet të mbetemi të kënaqur me jetën mes mjegullës së luginave kur na thërret maja e malit. Shpirti im digjet nga dëshira për të pirë me bollëk nga kupa që është vënë mënjanë për ata të cilët mbërrijnë në majën e malit dhe e lajnë ballin në qiell. Sa e kulluar është vesa e kodrave; sa i freskët është ajri i malit; sa i bollshëm është ushqimi i atyre që banojnë aty lart, dritaret e të cilëve shikojnë për nga Jerusalemi i Ri!
23 nëntor, mëngjes – Përbashkësi e plotë
Kemi përbashkësi me Krishtin edhe në gëzimet e Tij. Jemi të lumtur në lumturinë e Tij; gëzohemi në ngazëllimin e Tij. A e ke shijuar ndonjëherë atë lloj gëzimi, o besimtar? Nuk ka kënaqësi më të dëlirë apo më të hareshme që mund të përjetohet në këtë anë të qiellit, sesa kur gëzimi i Krishtit përmbushet në ne, me qëllim që gëzimi ynë të jetë i plotë. Lavdia e Tij na pret që ta bëjë të plotë përbashkësinë tonë, sepse Kisha e Tij do të ulet bashkë me Të mbi fronin e Tij, si bashkëshortja dhe mbretëresha e Tij shumë e dashur.