“Ndahuni prej tyre.”
2 e Korintasve 6:17
Edhe pse gjendet në botë, i krishteri nuk duhet t’i përkasë kësaj bote. Ai duhet të jetë i dallueshëm prej saj, për shkak të objektivit të madh të jetës së tij. Për të, “të jetuarit” duhet të jetë “Krishti” (Filipianëve 1:21). Pra, nëse ha ose pi, ose bën diçka tjetër, ai duhet ta bëjë për lavdinë e Perëndisë. Mund të mbledhësh thesare; por duhet t’i mbledhësh ato në qiell, ku nuk i brejnë dot as tenja, as ndryshku, dhe ku vjedhësit nuk shpërthejnë dhe nuk vjedhin. Mund të përpiqesh të bëhesh i pasur; mirëpo, qoftë ambicia jote të bëhesh “i pasur në besim” (Jakobi 2:5) dhe në vepra të mira. Mund të kërkosh kënaqësi, por kur të jesh i gëzuar, këndo psalme dhe thuri Zotit këngë lavdërimi me zemrën tënde.
Duhet të jesh i ndryshëm nga bota, jo vetëm në frymën tënde, por edhe në synimet e tua. Tek pret me përulësi përpara Perëndisë, duke qenë gjithnjë i vetëdijshëm për praninë e Tij, duke u kënaqur me përbashkësinë që ke me Të dhe duke u përpjekur të njohësh vullnetin e Tij, do të japësh prova se je qytetar i qiellit. Gjithashtu duhet të ndahesh nga bota në veprimet e tua. Në qoftë se diçka është e drejtë, edhe nëse do t’i prishje punë vetes duke e bërë, duhet ta bësh medoemos; në qoftë se është e gabuar, edhe nëse do të fitoje prej saj, bën mirë ta refuzosh mëkatin për hir të Mësuesit tënd. Nuk duhet të kesh përbashkësi me veprat e pafrytshme të errësirës, por, përkundrazi, duhet t’i qortosh ato. Ec denjësisht dhe siç i ka hije thirrjes sate të lartë! Dhe kujtoji vetes, o i krishterë, se je biri i Mbretit të mbretërve! Ja pse duhet ta ruash veten të panjollë nga bota. Mos i bëj me dhé gishtat e duarve që duhet t’i shërbejnë Mbretit! Mos i lër sytë e tu të kthehen në dritaret e epshit, ata sy që shumë shpejt do ta shohin Mbretin në bukurinë e Tij! Mos i lër këmbët të të ndoten nëpër baltovina, sepse shumë shpejt, ato do të ecin përgjatë udhëve të arta! Mos e lër zemrën të të mbushet me krenari dhe hidhësi, por përgatite atë që të mbushet me qiellin dhe të përmbytet nga gëzimi marramendës!
Ngrihu shpirti im dhe larg fluturo,Mbi turmën e pamend;Mbi kënaqësitë kalimtare,Dhe pompozitetin e krenarit flatro;Atje lart ku bukuritë e përjetshme lulojnë,Dhe kënaqësitë janë të gjitha hyjnore;Ku pasuritë kurrë nuk mbarojnë,Dhe ku lavdi të pafundme ndriçojnë.
Devocione “Mëngjes dhe mbrëmje” nga C. H. Spurgeon, rishikuar dhe përditësuar nga Alistair Begg.
Përktheu: Elton Tahirllari | Redaktoi: Rudina Boçe
Shënim: Ju mund ta shpërndani këtë material, pa ndryshuar aspak përmbajtjen. Sigurohuni të citoni “botuar me leje nga dritez.al” dhe vendosni hallkën (linkun) e këtij artikulli nga faqja jonë në internet.
© dritez.al 2023